لنگانلغتنامه دهخدالنگان . [ ل َ ] (نف ، ق ) لنگنده . || در حال لنگیدن . شلان . لنگان رفتن . عرجان . تعارج . قزلان . لنگ لنگان رفتن : ختع؛ لنگان رفتن کفتار. (منتهی الارب ).
لنگان لنگانلغتنامه دهخدالنگان لنگان . [ ل َ ل َ ] (ق مرکب ) در حال لنگیدن . شلان شلان . لنگ لنگان .- لنگان لنگان رفتن ؛ چون اعرجی رفتن . رفتن با لنگی . شلان شلان رفتن .
لنگان لنگانلغتنامه دهخدالنگان لنگان . [ ل َ ل َ ] (ق مرکب ) در حال لنگیدن . شلان شلان . لنگ لنگان .- لنگان لنگان رفتن ؛ چون اعرجی رفتن . رفتن با لنگی . شلان شلان رفتن .
لنگانه لنگانهلغتنامه دهخدالنگانه لنگانه . [ ل َ ن َ / ن ِ ل َ ن َ / ن ِ ] (ق مرکب ) رجوع به لنگان لنگان شود.
شلانلغتنامه دهخداشلان . [ ش َ ] (نف ، ق ) صفت بیان حالت . لنگان . در حال شلیدن : شلان شلان رفتن ؛ رفتن با شلی . لنگان لنگان رفتن . (یادداشت مؤلف ).- شلان شلان ؛ تعبیری است نظیر لنگ لنگان و لنگان لنگان ، صفت یا قید است برای راه رفتنی که به زحمت و با لنگیدن صورت گی
لنگان لنگانلغتنامه دهخدالنگان لنگان . [ ل َ ل َ ] (ق مرکب ) در حال لنگیدن . شلان شلان . لنگ لنگان .- لنگان لنگان رفتن ؛ چون اعرجی رفتن . رفتن با لنگی . شلان شلان رفتن .
لنگانه لنگانهلغتنامه دهخدالنگانه لنگانه . [ ل َ ن َ / ن ِ ل َ ن َ / ن ِ ] (ق مرکب ) رجوع به لنگان لنگان شود.
لنگانیدنلغتنامه دهخدالنگانیدن . [ ل َ دَ ] (مص ) متعدی لنگیدن . رجوع به لنگیدن شود: خود را لنگانیدن . الارهاص ؛ لنگانیدن ستور. (مجمل اللغة) (تاج المصادر).
دلنگانلغتنامه دهخدادلنگان . [ دِ ل َ ] (ص ) دلنگ . آونگان . آویزان . (از برهان ) (از آنندراج ). آویخته . معلق و رجوع به دلنگ شود.
تازه کند لنگانلغتنامه دهخداتازه کند لنگان . [ زَ ک َ دِل َ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان اجارود بخش گرمی شهرستان اردبیل است که در 12هزارگزی جنوب گرمی و 7هزارگزی جاده ٔ شوسه ٔ گرمی به بیله سوار واقع است . جلگه و گرمسیر است و <span class="hl"
دولنگانلغتنامه دهخدادولنگان . [ دُ ل ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان قلعه شاهین سرپل زهاب شهرستان قصر شیرین . واقع در 7هزارگزی سرپل ذهاب کنار راه فرعی کلاوه . سکنه آن 210 تن و آب آن از سراب قلعه شاهین است . (از فرهنگ جغرافیایی ایرا
لنگ لنگانلغتنامه دهخدالنگ لنگان . [ ل َ ل َ ] (ق مرکب ) لنگان لنگان . شلان شلان : لنگ لنگان قدمی برمیداشت هر قدم دانه ٔ شکری میکاشت .جامی .
لنگان لنگانلغتنامه دهخدالنگان لنگان . [ ل َ ل َ ] (ق مرکب ) در حال لنگیدن . شلان شلان . لنگ لنگان .- لنگان لنگان رفتن ؛ چون اعرجی رفتن . رفتن با لنگی . شلان شلان رفتن .