لنگرگیرلغتنامه دهخدالنگرگیر. [ ل َ گ َ ] (نف مرکب ) کشتی که به سبب گرانی به جای خود تواند ایستاد. (آنندراج ) : بود معذور گر در وجد آید سالک واصل که کشتی نیست لنگرگیر چون گردیددریائی .محمدسعید اشرف .