مجروزةلغتنامه دهخدامجروزة. [ م َ زَ ] (ع ص ) ارض مجروزة؛ زمین بی نبات که هیج نرویاند یا آنکه علف وی خورانیده باشند یا زمین باران نرسیده . (آنندراج )(از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). ارض مجروزة؛ زمینی که نبات آن را بریده باشند. (از اقرب الموارد).