محربةلغتنامه دهخدامحربة. [ م ِ رَ ب َ ] (ع ص ) مؤنث محرب . قوم محربة؛ قومی بسیار جنگ آور و دلیر. (از منتهی الارب ).
محربیةلغتنامه دهخدامحربیة. [ م ُ ح َ ی َ ] (ع ص ) ارض محربیة؛ زمینی حرباناک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || زمین ناهموار و درشت . (ناظم الاطباء).
معربةلغتنامه دهخدامعربة. [ م ُ رَ ب َ ] (ع ص ) مؤنث مُعرَب . ج ، مُعرَبات . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به معرب شود.
معربةلغتنامه دهخدامعربة. [ م ُ رِ ب َ ] (ع ص ) مؤنث مُعرِب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). خیل معربة؛ اسبهای تازی گرامی نژاد. (ناظم الاطباء). و رجوع به معرب شود.
معربةلغتنامه دهخدامعربة. [م ُ ع َرْ رَ ب َ ] (ع ص ) مؤنث مُعَرَّب . ج ، مُعَرَّبات . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به معرب شود.