محلسةلغتنامه دهخدامحلسة. [ م ُ ل ِ س َ ] (ع ص ) ارض محلسة؛ زمین که گیاه بر وی مانند حلس شده باشد از بسیاری .(منتهی الارب ). زمینی که گیاه بر روی وی از بسیاری مانند گلیم باشد. (ناظم الاطباء). رجوع به احلاس شود.
معلسةلغتنامه دهخدامعلسة. [ م ُ ع َل ْ ل َ س َ ] (ع ص ) شتر ماده ٔ مانان به شتر نر. (منتهی الارب ) (از آنندراج ). ماده شتر شبیه به شتر نر. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).