لغتنامه دهخدا
مصادقة. [ م ُ دَ ق َ ] (ع مص ) راست گویی کردن با کسی . (ناظم الاطباء). || همدیگر دوستی کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). با یکدیگر دوستی داشتن . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ). مخادنة. (تاج المصادر). || به راستی دوستی کردن با کسی . (ناظم الاطباء). صداق . (آنندراج ).<br