لغتنامه دهخدا
مذروان . [ م ِذْ رَ ] (ع اِ) طرف و کرانه ٔ هر چیزی . منکبان . (از متن اللغة). || دو کرانه ٔ سرین . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). دو کناره ٔ الیة. (از مهذب الاسماء). || مذروان الرأس ؛ دو جانب سر. (منتهی الارب ). دو ناحیه ٔ سر. (از اقرب الموارد) (از متن اللغ