مرصوفةلغتنامه دهخدامرصوفة. [ م َ ف َ ] (ع ص ) مؤنث مرصوف که نعت مفعولی است از مصدر رصف . رجوع به رصف و مرصوف شود. || زن خردشرمگاه که مرد جماع را نتواند، یا زن تنگ شرمگاه . (منتهی الارب ).
مرصافةلغتنامه دهخدامرصافة. [ م ِ ف َ ] (ع اِ) پتک آهنگری . (منتهی الارب ). مطرقة. (اقرب الموارد). ج ، مَراصیف .