مصدریلغتنامه دهخدامصدری . [ م َ دَ ] (ص نسبی ) متعلق ومنسوب به مصدر. (ناظم الاطباء). رجوع به مصدر شود.- وجه مصدری ؛ در دستورهای قدیم ، فعلی را می گفتند که به صورت اسم (مصدر) درآمده باشد و غالباً متعاقب صیغه ٔ مطلوب یکی از افعال بایستن ، یارستن ،توانستن ، خواستن ، ش
مصادرلغتنامه دهخدامصادر. [ م َ دِ ] (ع اِ) ج ِ مصدر. (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به مَصْدَر شود.
مصدرلغتنامه دهخدامصدر. [ م َ دَ ] (ع مص ) بازگشتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || (اِمص ) بازگشت و انصراف . (از ناظم الاطباء).
مصدرلغتنامه دهخدامصدر. [ م ُ دِ ] (ع اِ) نام جمادی الاولی است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). نام ماه جمادی اول . (ناظم الاطباء). رجوع به جمادی الاول شود.
مصدرلغتنامه دهخدامصدر. [ م ُ ص َدْ دَ ] (ع ص ، اِ) مرد سخت و قوی سینه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). سخت سینه . (مهذب الاسماء). || کسی که خوی و عرق او تا به سینه ٔ وی رسیده باشد. || سپیدی سر و سینه از گوسفند و اسب . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || میش سیاه سینه ٔ سپی
رباییلغتنامه دهخداربایی . [ رُ ] (حامص ) (از: ربا «ربای » + «َی »، پسوند مصدری ) با کلماتی ترکیب شود و معنی حاصل مصدری دهد، مانند: دلربایی ، جان ربایی ، هوش ربایی و غیره .
زنگیدنلغتنامه دهخدازنگیدن . [ زَ دَ ] (مص جعلی ) مصدری مولد از زنگ . مصدری ساخته از زنگ . آواز دادن زنگ . به آواز آوردن زنگ . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || زنگ زدن . (یادداشت ایضاً).