لغتنامه دهخدا
نرم گفتار. [ ن َ گ ُ ] (ص مرکب ) نرم زبان . که سخنی نرم و ملاطفت آمیز دارد. که به رفق و ملایمت و ملاطفت و مردمی سخن گوید. || که به شرم و آهستگی سخن گوید: بَهْنانة؛ زن نرم گفتار. (منتهی الارب ). || فروتن . متواضع : مشو نرم گفتاربا زیردست که الما