منابضلغتنامه دهخدامنابض . [ م َ ب ِ ] (ع اِ) ج ِ مِنْبَض . (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). ج ِ منبض ،به معنی کمان نداف . (آنندراج ). رجوع به منبض شود.
منابتلغتنامه دهخدامنابت . [ م َ ب ِ ] (ع اِ) ج ِ مَنبِت . مَنبَت . (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رستن گاههای گیاه و درخت : پشت با بیشه ای داد که شعله ٔ آفتاب را در منابت آن راه نبودی . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص <span class="hl"
منبضلغتنامه دهخدامنبض . [ مَم ْ ب ِ ] (ع اِ) منبض القلب ؛ جای جنبش دل . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
منبضلغتنامه دهخدامنبض . [ مِم ْ ب َ ] (ع اِ) کمان پنبه زنی . (مهذب الاسماء). کمان نداف . (منتهی الارب ). مندفة، یعنی آلت پنبه زنی . ج ، منابض . (از اقرب الموارد).
عمرلغتنامه دهخداعمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ )ابن بکیر. از اصحاب حسن بن سهل . او اخباری و راویه ونسابه است و کتاب معانی القرآن را فراء برای او نوشت . او راست : یوم الغول ، یوم الظهر، یوم ارمام ، یوم الکونة و یوم منابض . (از ترجمه ٔ الفهرست ابن الندیم ).