مناغمةلغتنامه دهخدامناغمة. [ م ُ غ َ م َ ] (ع مص ) با یکدیگر حدیث کردن به آواز نرم . (تاج المصادر بیهقی ). با کسی به صدای آهسته سخن گفتن . (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط).