مودب

مترادف

آدابدان، باادب، بافرهنگ، خلیق، تربیتیافته، فرهیخته، مبادیآداب، آدابآموخته، متادب ≠ بیادب

برابر پارسی

فرهیخته

جست‌وجوی دقیق

مودب

دیکشنری فارسی به انگلیسی

civil, courteous, decorous, deferential, suave, mannerly, nice, polite, respectable, respectful, reverent, urbane, well-behaved, well-mannered

مودب

فرهنگ مترادف و متضاد

آدابدان، باادب، بافرهنگ، خلیق، تربیتیافته، فرهیخته، مبادیآداب، آدابآموخته، متادب ≠ بیادب

مودب

جست‌وجوی هم‌آوا

مؤدب

مؤدب . [ م ُ ءَدْ دَ ] (ع ص ) نعت مفعولی از تأدیب . ادب داده شده . (آنندراج ) (غیاث ). ادب آموخته شده و تربیت شده و باادب . ادب گرفته . تعلیم شده و نیک پرورده شده و خوش خوی و باحیا و باشرم و خوش روی و نیک نهاد. (ناظم الاطباء). تربیت یافته . به ادب آراسته . به آزرم . با ادب

مؤدب

لغت‌نامه دهخدا

مؤدب . [ م ُ ءَدْ دِ ] (اِخ ) صالح بن کیسان مؤدب مولی بنی غفار از مردم مدینه و معلم و مربی عمربن عبدالعزیز و از راویان بود. او از زهری و نافع و جز آن دو روایت دارد و مالک و عمروبن دینار از او روایت کنند. (از الانساب سمعانی ).

مؤدب

لغت‌نامه دهخدا

مؤدب . [ م ُ ءَدْ دِ ] (ع ص ) آنکه به مهمانی می خواند. مُؤْدِب . || ادب کننده وسرزنش کننده . (ناظم الاطباء). ادب دهنده . (آنندراج ) (غیاث ). ادب آموزنده . (منتهی الارب ). آن که علم و هنر و فضل می آموزاند. (ناظم الاطباء). فرهنگ آموز. ج ، مؤدبون . (مهذب الاسماء). معلم . علم

مؤدب

لغت‌نامه دهخدا

مؤدب . [ م ُءْ دِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از ایداب . به مهمانی خواننده . (منتهی الارب ، ماده ٔ ادب ) (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).

قاسم مؤدب

لغت‌نامه دهخدا

قاسم مؤدب . [ س ِ م ِ م ُ ءَدْ دِ ] (اِخ ) رجوع به قاسم بن زید شود.

جست‌وجوی مشابه

مؤدب

لغت‌نامه دهخدا

مؤدب

لغت‌نامه دهخدا

مؤدب

لغت‌نامه دهخدا

مؤدب

لغت‌نامه دهخدا

مؤدبانه

لغت‌نامه دهخدا

مؤدبانه . [ م ُ ءَدْ دَ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) به طور ادب و خوشرویی و باملاطفت . (ناظم الاطباء). همراه با ادب و تربیت و نزاکت : درخواست او را مؤدبانه رد کرد؛ به من جواب مؤدبانه داد.