لغتنامه دهخدا
عموهة. [ ع ُ هََ ] (ع مص ) سرگشته گردیدن و دودله شدن . (از منتهی الارب ).دودِل شدن در گمراهی و سرگردان شدن در منازعه یا درانتخاب طریقی . (از اقرب الموارد). گویند که آن مانند عمی و نابینائی است با این فرق که عمی مطلق نابینائی است چه در بصر و چه در بصیرت ، اما عموهة اختصاص به ب