موطدلغتنامه دهخداموطد. [ م ُ وَطْ طَ ] (ع ص ) ثابت . (منتهی الارب ). پابرجای و استوار و ثابت که یکی در پی دیگری باشد. (ناظم الاطباء). استوار کرده شده و گران سنگ . (آنندراج ) : بساط امن و امان موطد. (جامعالتواریخ رشیدی ).
مؤتضلغتنامه دهخدامؤتض .[ م ُءْ ت َض ض ] (ع ص ) مضطر. (منتهی الارب ، ماده ٔ اض ض )(ناظم الاطباء). || مجبور. (ناظم الاطباء).
مؤثثلغتنامه دهخدامؤثث . [م ُ ءَث ْ ث ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از تأثیث . پی سپر و آسان و به مراد کننده . (از منتهی الارب ، ماده ٔ اث ث ).
مؤتدملغتنامه دهخدامؤتدم . [ م ُءْ ت َ دِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از ائتدام . (از منتهی الارب ، ماده ٔ ادم ). نان را به نان خورشی آمیزنده . رجوع به ائتدام شود. || عود مؤتدم ؛ چوب طراوت گیرنده . (از منتهی الارب ماده ٔ ادم ).
مؤتدملغتنامه دهخدامؤتدم . [ م ُءْ ت َ دِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از ائتدام . (از منتهی الارب ، ماده ٔ ادم ). نان را به نان خورشی آمیزنده . رجوع به ائتدام شود. || عود مؤتدم ؛ چوب طراوت گیرنده . (از منتهی الارب ماده ٔ ادم ).