مُسْتَکْبِراًفرهنگ واژگان قرآنخود بزرگ جلوه دهنده - مستکبر ( استکبار عبارت از اين است که : کسي بخواهد با ترک پذيرفتن حق ، خود را بزرگ جلوه دهد ، و خود را بزرگتر از آن بداند که حق را بپذيرد )
مستکبریلغتنامه دهخدامستکبری . [ م ُ ت َ ب ِ ] (حامص ) مستکبر بودن . استکبار داشتن . متکبر بودن : سپیدار مانده ست بی هیچ چیزی ازیرا که بگزید مستکبری را. ناصرخسرو.برو شکر کن چون به نعمت دری که محرومی آید ز مستکبری .<p class="aut
يُصِرُّفرهنگ واژگان قرآناصرار و پا فشارى مىكند (عبارت "ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَکْبِراً کَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا" یعنی : آن گاه از روى سركشى و تكبّر چنان كه گويى آن را نشنيده است[بر كفر، عناد، دشمنى و مخالفتش] پافشارى مىكند)