لغتنامه دهخدا
حمیدة. [ ح َ دَ ] (اِخ ) بنت نعمان بن بشیر انصاری شاعر است . وی زن خالدبن مهاجربن خالدبن ولید بوده . خالد آنگاه که بسوی عبدالملک بدمشق بیامد، حمیده را بزنی بگرفت و او درباره ٔ وی بگفت :نکحت المدینی اذا جأنی فیالک من نکحة غاویةکهول دمشق و شبانهااحب الینا من ال