ناخوردنیلغتنامه دهخداناخوردنی . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (ص لیاقت ) نخوردنی . که قابل خوردن نیست . که خوردن را نشاید. که نبایدش خورد. که نتوان خوردش : هر آنکو کند کار ناکردنی غمی بایدش خورد ناخوردنی . (سندبادنامه ص
ناخوردنلغتنامه دهخداناخوردن . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص منفی ) نخوردن . امساک . بر اثر بیماری یا ناداری یا خست از خوردن امساک کردن : ز ناخوردنش چشم تاریک شدتن پهلوانیش باریک شد. فردوسی .ناخوردنت ار چه د
نامأکوللغتنامه دهخدانامأکول . [ م َءْ ] (ص مرکب ) ناخوردنی . که قابل اکل و خوردن نیست . غیرمأکول .
نالرزاندنیلغتنامه دهخدانالرزاندنی . [ ل َ دَ ] (ص لیاقت ) که قابل لرزاندن نیست . که نتوان آن را به لرزه درآورد. که ثابت و استوار و تکان ناخوردنی است .
سفلگانهلغتنامه دهخداسفلگانه . [ س ِ ل َ ن َ / ن ِ ] (ق ) مثل فرومایگان .(آنندراج ) (انجمن آرا). همانند سفلگان : چو ناخوردنی آمد این سفله سنگ درو سفلگانه چه آریم چنگ . نظامی .رجوع به سفلة شود.