لغتنامه دهخدا
ناشب . [ ش ِ ] (ع ص ) مرد با تیر. (منتهی الارب ) (آنندراج ). آنکه تیر با خود دارد. الذی معه نشاب .(معجم متن اللغة). مردی که دارای تیر باشد. (ناظم الاطباء). صاحب تیر. (المنجد). تیردار. || تیرانداز. (از معجم متن اللغة) . رامی . تیرانداز. (المنجد). || چسبنده و آویزان شونده . (نا