نانجیبیلغتنامه دهخدانانجیبی . [ن َ ] (حامص مرکب ) بدذاتی . بدگوهری . رذالت . دنائت .- نانجیبی کردن ؛ رذالت نمودن . سخت گیری بی جا و بی مورد کردن . تندی و خشونت نابجا کردن . به ناسزا بر کسی ستم کردن .|| ناپاکی . بی عفتی . هرزگی .
نانجیبیفرهنگ مترادف و متضاد۱. بیعصمتی، بیعفتی، ناپاکی ۲. دنائت، رذالت، فرومایگی، ناکسی ≠ شرافت، نجابت
