لغتنامه دهخدا
نزیز. [ ن َ ] (ع ص ) خواهان . شهوتمند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). شهوان . (اقرب الموارد) (المنجد). || زیرک . || خوش طبع. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ظریف . (اقرب الموارد). || هو نزیزالشر؛ او به بدی چسپان و ملازم است . (منتهی الارب ). هو نزیز شر؛ ا