لغتنامه دهخدا
نشدة. [ ن ِ دَ ] (ع مص ) جستن گمشده را. (منتهی الارب ) (از تاج المصادر بیهقی ). نشد. (اقرب الموارد). || تعریف نمودن گمشده را. (از منتهی الارب ). نشد. (اقرب الموارد). || بشناختن کسی را. || سوگند دادن به خدا. (از منتهی الارب ). سوگند بر کسی دادن . (زوزنی ). نشد. در تمام معانی ر