لغتنامه دهخدا
نهکة. [ ن َ ک َ ] (ع اِ) لاغری و سستی از بیماری و سختی آن . (ازمنتهی الارب ). آثار بیماری از قبیل لاغری و ضعف . (از اقرب الموارد). || (مص ) مبالغه نمودن سلطان در عقوبت کسی . (از منتهی الارب ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). رجوع به نَهک شود. || سپری کردن شراب را. (از منتهی