کج نغمگیلغتنامه دهخداکج نغمگی . [ ک َ ن َ م َ / م ِ ] (حامص مرکب ) حالت و کیفیت کج نغمه . (فرهنگ فارسی معین ) : با همه کج نغمگی خندند زاغان چمن عندلیبی گر زند ناگاه دستان درست . عرفی (از آنندراج ).و رج
نغملغتنامه دهخدانغم . [ ن َ غ َ ] (ع اِ) سخن آهسته . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). کلام خفی . نَغم . (متن اللغة) (اقرب الموارد). || ج ِ نغمه . (غیاث اللغات ). || آواز و صدای سخن کردن . (از برهان قاطع). آواز سخن کردن . (جهانگیری ). جرس الکلام . (متن اللغة).
نغملغتنامه دهخدانغم . [ ن َ ] (ع مص ) دم برآوردن . || آهسته سراییدن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || آهسته سخن گفتن . (از ناظم الاطباء). سخن پنهان گفتن . (از تاج المصادر بیهقی ). || سرود گفتن در غنا . تطریب در غنا. نَغَم .(از المنجد) (اقرب الموارد). ج ، انغام . || فروخورد