نکوچادرلغتنامه دهخدانکوچادر. [ ن ِ دَ / دُ ] (ص مرکب ) که چادری زیبا و خوش رنگ بر سر اندازد. کنایه از زنی که ظاهری زیبا و جامه ٔ آراسته دارد. کنایه از زنی که در زیر چادر قامتش زیبا جلوه کند. خوش چادر. آنکه ظاهری زیبا دارد : تهیدست با
نکوچادریلغتنامه دهخدانکوچادری . [ ن ِ دَ / دُ ] (حامص مرکب )نکوچادر بودن . صفت نکوچادر. رجوع به نکوچادر شود.
نکودارلغتنامه دهخدانکودار. [ ن ِ ] (نف مرکب ) نکودارنده . رعایت کننده . ارج نهنده : هم نکودار اصل و فضل و کرم هم نگهدار راز دین و حرم .سنائی .
نکوچادریلغتنامه دهخدانکوچادری . [ ن ِ دَ / دُ ] (حامص مرکب )نکوچادر بودن . صفت نکوچادر. رجوع به نکوچادر شود.
بانام و ننگلغتنامه دهخدابانام و ننگ . [ م ُ ن َ ] (ص مرکب ) که نام و ننگ دارد. غیور. (یادداشت مؤلف ) : تهیدست باهیبت و نام و ننگ زن زشتروی نکوچادر است .سعدی (صاحبیه ).
باهیبتلغتنامه دهخداباهیبت . [ هََ / هَِ ب َ ] (ص مرکب ) که هیبت دارد. مهیب : و مردمانی [ مردم بلغار ] دلیرند و جنگی و باهیبت . (حدود العالم ).... ناحیتی است بسیاردرخت و باآبهای روان و مردم آنجا نیکورو و باهیبت اند. (حدود العالم ). شداد ب
هیبتلغتنامه دهخداهیبت . [ هََ ب َ ] (ع اِ) هیبة. ترس و بیم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) : صورت خشمت ار ز هیبت خویش ذره ای را به خاک بنمایدخاک دریا شود بسوزد آب بفسرد آفتاب و بشجاید. دقیقی .کجا حمله ٔ او بود چه کوهی چه مصافی
نکوچادریلغتنامه دهخدانکوچادری . [ ن ِ دَ / دُ ] (حامص مرکب )نکوچادر بودن . صفت نکوچادر. رجوع به نکوچادر شود.