نیکوانلغتنامه دهخدانیکوان . [ ک ُ ] (اِ) زیبایان . خوب صورتان . نیکورخان . جمع نیکو، به معنی جمیل و زیباروی : نیز ابا نیکوان نماندت جنگ فندلشکر فریاد نی خواسته نی سودمند. رودکی .آن قطره ٔ باران بر ارغوان برچون خوی به بناگوش نیکوا
نقوانلغتنامه دهخدانقوان . [ ن َ ق َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ نَقا. (از اقرب الموارد). دو ریگ توده . (ناظم الاطباء) (آنندراج ). رجوع به نَقا شود.
نیکوانداملغتنامه دهخدانیکواندام . [ اَ ] (ص مرکب ) خوش اندام . خوش ترکیب : مطرهف ؛ مرد تمام خلقت نیکواندام .ظبیة همیر؛ آهو ماده ٔ نیکواندام . (از منتهی الارب ).
حسانلغتنامه دهخداحسان . [ ح ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ حِسین و حَسَن و حَسناء و حَسَنَة. خوبان . نیکوان . (منتهی الارب ).
تابخوردلغتنامه دهخداتابخورد. [ خوَرْ / خُرْ ] (ن مف ) تابخورده . پیچیده . مجعد : همچو زلف نیکوان خردساله تابخوردهمچو عهد دوستان سالخورده استوار.فرخی .
یک راهگیلغتنامه دهخدایک راهگی . [ی َ / ی ِ هََ / هَِ ] (ق مرکب ) یک بارگی : باش تا یک راهگی زیور ببندد بوستان عاشقان را حیرت آرد نیکوان را اشتباه . عثمان مختاری .و رجو
نیکوانداملغتنامه دهخدانیکواندام . [ اَ ] (ص مرکب ) خوش اندام . خوش ترکیب : مطرهف ؛ مرد تمام خلقت نیکواندام .ظبیة همیر؛ آهو ماده ٔ نیکواندام . (از منتهی الارب ).