هوازی اجباریobligate aerobeواژههای مصوب فرهنگستانریزاندامگانی که فقط در مجاورت با اکسیژن محلول میتواند زنده بماند
هوازیلغتنامه دهخداهوازی . [ هََ / هَِ ] (ق ) بیکبار. ناگاه . (برهان ) : مردمان از خرد سخن گویندتو هوازی حدیث غاب کنی . رودکی .هوازی برآمد برم آن نگارمرا تنگ بگرفت اندر کنار. <p class="author
هوازیفرهنگ فارسی عمیدناگاه؛ ناگهان؛ بیخبر؛ غفلتاً: ◻︎ به مهمان هوازی شاد گردم / ز بند رنج و غم آزاد گردم (فرخی: ۴۵۳).
هوازیلغتنامه دهخداهوازی . [ هََ ] (نف مرکب ) زیست کننده در هوا. این ترکیب اخیراً در کتاب های زیست شناسی به معنی هر موجودی که برای ادامه ٔ زندگی نیازمند هوا باشد به کار رفته است .
هوباکتریهاeubacteriaواژههای مصوب فرهنگستانگروهی از باکتریهای گِرَممثبت بیهوازی اجباری که هاگ تولید نمیکنند
کمهوادوست1microaerophileواژههای مصوب فرهنگستانباکتری هوازی اجباریای که برای رشد به غلظتی از اکسیژن، پایینتر از غلظت اتمسفر نیاز دارد
کمهوادوست2microaerophilicواژههای مصوب فرهنگستانویژگی باکتری هوازی اجباریای که برای رشد به غلظتی از اکسیژن، پایین از غلظت اتمسفر نیاز دارد
هوازیلغتنامه دهخداهوازی . [ هََ / هَِ ] (ق ) بیکبار. ناگاه . (برهان ) : مردمان از خرد سخن گویندتو هوازی حدیث غاب کنی . رودکی .هوازی برآمد برم آن نگارمرا تنگ بگرفت اندر کنار. <p class="author
هوازیفرهنگ فارسی عمیدناگاه؛ ناگهان؛ بیخبر؛ غفلتاً: ◻︎ به مهمان هوازی شاد گردم / ز بند رنج و غم آزاد گردم (فرخی: ۴۵۳).
هوازیلغتنامه دهخداهوازی . [ هََ ] (نف مرکب ) زیست کننده در هوا. این ترکیب اخیراً در کتاب های زیست شناسی به معنی هر موجودی که برای ادامه ٔ زندگی نیازمند هوا باشد به کار رفته است .
دره اهوازیلغتنامه دهخدادره اهوازی . [ دَرْ رَ اَ هَْ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان رودزرد بخش جانکی گرمسیر شهرستان اهواز. واقع در 17هزارگزی باختر باغ ملک و یکهزارگزی جنوب راه اتومبیل رو باغ ملک به هفتگل . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6</
حسن اهوازیلغتنامه دهخداحسن اهوازی . [ ح َ س َ ن ِ اَ ] (اِخ ) ابن علی بن ابراهیم بن یزداد، مکنی به ابوعلی مقری شامی (362 - 446هَ . ق .). او راست : «الاقناع » در قرائت و نه کتاب دیگر او نیز در هدیةالعارفین (ج <span class="hl" dir="l
حسین اهوازیلغتنامه دهخداحسین اهوازی . [ ح ُ س َ ن ِاَه ْ ] (اِخ ) ابن سعیدبن حمادبن سعیدبن مهران اهوازی کوفی فقیه شیعی که در 300 هَ . ق . 1930/ م . میزیسته است و مؤلفاتی در فقه و اخبار شیعی دارد که در عداد اصول چهارگانه بشمار است .
مجوسی اهوازیلغتنامه دهخدامجوسی اهوازی . [ م َ ی ِ اَهَْ ] (اِخ ) رجوع به ابن المجوس و علی مجوسی شود.
هوازیلغتنامه دهخداهوازی . [ هََ / هَِ ] (ق ) بیکبار. ناگاه . (برهان ) : مردمان از خرد سخن گویندتو هوازی حدیث غاب کنی . رودکی .هوازی برآمد برم آن نگارمرا تنگ بگرفت اندر کنار. <p class="author