وابستگانلغتنامه دهخداوابستگان . [ ب َ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) ج ِ وابسته . منسوبین . || نوکران . (از سفرنامه ٔ ناصرالدین شاه ). رجوع به وابسته شود.
وابستنلغتنامه دهخداوابستن . [ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) بازبستن . مؤلف آنندراج گوید: مرکب است از وا که به معنی گشاده است و بستن که ضد آن است و این بر کسی یا چیزی مستعمل میشود که از یک سو گشاده و آزاد و از طرف دیگر بسته و پیوسته باشد همچون درآمدن مردی در گروهی و شمردن خود را از آن گروه یا منسوب داشت
کاسه وابستنلغتنامه دهخداکاسه وابستن . [ س َ / س ِ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) تشعیب . (تاج المصادر بیهقی ).
