واخواندهلغتنامه دهخداواخوانده .[ خوا / خا دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) کسی که به او اعتراض شده (در اصطلاح بانکی ). معترض علیه . (واژه های نو فرهنگستان ). در مقابل واخواه . رجوع به واخواست شود.
واخواهلغتنامه دهخداواخواه . [ خوا / خا ] (نف مرکب ) معترض . (از واژه های نو فرهنگستان ). کسی که واخواست میکند. در برابر واخوانده . رجوع به واخواست و واخواستن و واخوانده شود.
طلبانلغتنامه دهخداطلبان . [ طَ ل َ ] (نف ، ق ) در حال طلبیدن .- طلبان کردن ؛ به صورت آئینی کسی را نزد خود خواستن . به مزاح گویند: بار اولی است که او مرا طلبان کرده است ؛ یعنی واخوانده است .