پاره کردندیکشنری فارسی به انگلیسیcleave, cut, lacerate, pull, rend, rupture, sever, slash, split, sunder, tear
پاره کردنگویش اصفهانی تکیه ای: bederni / pâra bekeri طاری: ârgürây(mun) طامه ای: pâra kardan/ǰer dâɂan طرقی: hevardmun کشه ای: hevardmun نطنزی: tika kardan
آرایۀ شلومبرگرSchlumberger array, Schlumberger electrode arrayواژه‌های مصوب فرهنگستانآرایهای که در آن زوج‌الکترودهای داخلی برای اندازه‌گیری ولتاژ، در مقایسه با زوج‌الکترودهای خارجی جریان، خیلی به هم نزدیک‌اند
آرایۀ وِنِرWenner array, Wenner electrode arrayواژه‌های مصوب فرهنگستانآرایهای با الکترودهای هم‌فاصله و متقارن که می‌تواند در امتداد خط اندازه‌گیری گسترش یابد
آرایۀ قطبی ـ قطبیpole-pole array, two-arrayواژه‌های مصوب فرهنگستانآرایهای که در آن دو الکترود جریان و پتانسیل پشت سر هم و در فاصله‌ای دور از هم بر روی خط برداشت (survey line) قرار می‌گیرند
آرایۀ دوقطبی ـ دوقطبیdipole-dipole array, double dipole arrayواژه‌های مصوب فرهنگستانآرایهای الکترودی که در آن یک دوقطبی جریان را به زمین می‌فرستد و دوقطبی مجاور اختلاف پتانسیل را اندازه‌گیری می‌کند
آرایۀ قطبی ـ دوقطبیpole-dipole array, three-point method, three-arrayواژه‌های مصوب فرهنگستانآرایهای که در آن جفت‌الکترودهای پتانسیل پی‌درپی دورتر از یکی از الکترودهای جریان بر روی خط برداشت (survey line) قرار می‌گیرند
پاره کردنفرهنگ فارسی طیفیمقوله: کمیت ردن، دریدن، کندن، چاکزدن، فاصله دادن پوست کندن، برهنهکردن ریزریزکردن، قیمه کردن، گاز زدن، جویدن ساییدن، پودرکردن برش دادن، بُریدن▲
گریبان پاره کردنلغتنامه دهخداگریبان پاره کردن . [ گ ِ رَ / رِ ک َ دَ] (مص مرکب ) خرق گریبان . دریدن گریبان : بیا که گر بگریبان جان رسد دستم ز شوق پاره کنم تا به پیرهن چه رسد! سعدی (بدایع). || شکافتن . از هم در
پاره پارلغتنامه دهخداپاره پار. [ رَ / رِ ] (ص مرکب ) رجوع به پاره پاره شود.- پاره پار شدن ؛ پاره پاره شدن : فراوان بگشتند در کارزارهمان تیغ با گرزشد پاره پار. فردوسی .- <sp
پارهلغتنامه دهخداپاره . [ رَ / رِ ] (اِ) پینه که بجامه ٔ کهنه زنند. رقعه . پینه . وصله . دَرپی . خرقة. الترویم ؛ پاره دردادن جامه . (زوزنی ). اَللدّم ؛ پاره در جامه دادن . (تاج المصادر بیهقی ) : زیرا که بر پلاس نه نیک آیدبر دوخ
پارهلغتنامه دهخداپاره . [ رِ ] (اِخ ) آمبرواز. جرّاح فرانسوی بعهد هانری دوم و فرانسوای دوم و شارل نهم و هانری سوم . بستن شرایین را بجای کی ّ بدو نسبت کنند. مولد او بسال 1517 م ./ 922 هَ . ق .
پارهفرهنگ فارسی عمید۱. جزء و قسمتی از چیزی؛ قطعه؛ تکه.۲. (صفت) دریده؛ شکافته.۳. (صفت) بریده یا گسیخته.۴. [قدیمی] پینه که بر جامه بدوزند.۵. [قدیمی] رشوه؛ رشوت: ◻︎ هرآنجا که پاره شد از در درون / شود استواری ز روزن برون (عنصری: ۳۶۰).⟨ پاره‌پاره: ‹پاره‌پار، پارپار›۱. تکه‌تکه؛ لَخت‌ل
پارهpart 3واژه‌های مصوب فرهنگستانبخشی از یک سامانه که خود به‌تنهایی به کار نرود و قابل تجزیه و تقسیم به اجزای دیگر نباشد
دره خمپارهلغتنامه دهخدادره خمپاره . [ دَرْ رَ خ ُ رَ / رِ ] (اِخ ) نام محلی کنار راه کرمانشاه و قصرشیرین ، میان شیرین آباد و قصرشیرین ، در 739هزارگزی تهران . (یادداشت مرحوم دهخدا). نام پاسگاه مرزبانی و گمرک واقع در <span class="hl"
دوپارهلغتنامه دهخدادوپاره . [ دُ رَ / رَ ] (ص مرکب ) دو نصفه و نیمه شده . (ناظم الاطباء). دو بخش . (از آنندراج ). از میان به دونیم . منشق .
پوست پارهلغتنامه دهخداپوست پاره . [ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) قطعه ای از پوست . پاره ٔ پوست . پاره ٔ چرم : آن پوست پاره ها که در خانه ٔ کژدم می بینید اثر آن است . (گلستان ). ذوابة؛ پوست پاره ٔ آویزان بر مؤخر پالان . شطیبة؛ پوست پاره ٔ دراز. غضب
پیشپارهلغتنامه دهخداپیشپاره . [ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) نوعی از حلوا که از آرد و روغن و دوشاب پزند و بعربی سفارج خوانند. (انجمن آرا). نوعی از حلوا باشد بسیار نرم و نازک و آنرا از آرد و روغن و دوشاب پزند و بعربی شفارج خوانند. (آنندراج ) (برهان ). فیشفارج . || غذای م
خامپارهلغتنامه دهخداخامپاره . [ رَ / رِ ] (ص مرکب ) دشنامی است و به دختری میدهند که پیش از بلوغ با وی مجامعت شده باشد. (اشتینگاس ) (ناظم الاطباء).
