پاچنامهلغتنامه دهخداپاچنامه . [ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) پاژنامه . پاشنامه . نامی که پادشاهان به چاکران دهند تشریف او را.لقب . || همال و قرین . (رشیدی ) (برهان ).
هنامهلغتنامه دهخداهنامه . [ هَُ م ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش شیروان شهرستان قوچان . 490 تن سکنه دارد.آب آن از رودخانه و محصول عمده اش غله و انگور، و کار دستی مردم قالی بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
هنگامهلغتنامه دهخداهنگامه . [ هََ م َ / م ِ ] (اِ) مجمع و جمعیت مردم و معرکه ٔ بازیگران و قصه خوانان و خواص گویان و امثال آن باشد. (برهان ) : چند گردی بسان بی ادبان گرد هنگامه های بوالعجبان ؟سنائی .د
پاژنامهلغتنامه دهخداپاژنامه . [ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) پاچنامه . پازنامه . پاشنامه . لقب . || قرین و همال . (برهان ). و رجوع به پازنامه شود.
انامهلغتنامه دهخداانامه . [ اَ م َ ] (از ع ، اِ) انام . مردمان . مردم . (از فرهنگ فارسی معین ) : نصر است باب میر که فخر انامه بودبخشیدنش همه زر، با سیم و جامه بود.منوچهری .
انامهلغتنامه دهخداانامه . [ اِ م َ ] (از ع ، مص ) بخوابانیدن . (تاج المصادر بیهقی ). و رجوع به انامة شود.
پاشنامهلغتنامه دهخداپاشنامه . [ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) پاچنامه . لقب . || قرین و همال . (برهان ). و رجوع به پاچنامه شود.
پازنامهلغتنامه دهخداپازنامه . [ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) لقب . قِزی . علاقیه . قِزب . (منتهی الارب ). و رجوع به پاچنامه و پاژنامه شود.
پاژنامهلغتنامه دهخداپاژنامه . [ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) پاچنامه . پازنامه . پاشنامه . لقب . || قرین و همال . (برهان ). و رجوع به پازنامه شود.
نزبلغتنامه دهخدانزب . [ ن َ زَ ] (ع اِ) لقب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). پازنامه .(منتهی الارب ). پاچنامه . (ناظم الاطباء). ج ، انزاب .