چارشبلغتنامه دهخداچارشب . [ ش َ ] (اِ مرکب ) مخفف چادرشب . پارچه ٔ بزرگ چهارگوشی که رخت خواب در آن بندند و زنان ده چون چادر بسرافکنند. چادر شب : نازکت چارشب اولیست که بالا افکن چون درشت است و قوی میرسدت ز آن آزار. نظام قاری .گاه گرد
ارسبلغتنامه دهخداارسب . [ اَ س َ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از رسوب . ته نشین تر : و بالجملة، فافضل العود ارسبه فی الماء و الطافی عدیم الحیاة و الروح ردی ّ. (ابن البیطار).- امثال :اَرسب ُ من حجارة ؛ الرسوب ضدّ الطفو،
چارشوبلغتنامه دهخداچارشوب . (اِ مرکب ) چارسو. (ناظم الاطباء). بمعنی چارسو است و بترکی چارشو هم میگویند. (شعوری ج 1 ص 329) : گر شودت مقتضی رفتن بازارهاورنه مرو بهر هیچ جانب هر چارشوب .<p class
آراسبفرهنگ نامها(تلفظ: ārāsb) همان آراسپ ؛ (در اعلام) نام یکی از سرداران کوروش از ماد که از کودکی دوست وی (کوروش) بود .
چادرشبلغتنامه دهخداچادرشب . [ دَ / دُ ش َ ] (اِ مرکب ) جامه ای که در آن رختخواب و بستر پیچند. (ناظم الاطباء). چادر رختخواب ؛ چارشب . چارچب : راحت میخوارگان از پرتو ماهست و بس بسته در چادرشب مهتاب رختخواب را.