لغتنامه دهخدا
اغن . [ اَ غ َن ن ] (ع ص ) از بینی سخنگوی . و کذا ظبی اغن و طیر اغن ، قاله الجوهری . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). آنکه سخن از بینی گوید. (مهذب الاسماء نسخه ٔ خطی ). آنکه سخن به بینی گوید. (از تاج المصادر بیهقی ) (مجمل اللغة). آنکه سخن در بینی گوید. (المصادر زوزنی