لغتنامه دهخدا
چراغسنگ . [ چ َ / چ ِ س َ ] (اِ مرکب ) مومیائی سیاه . موم سیاه . موم اسود. (الجماهر بیرونی ): ... و ذلک انه بفرغانة عمود الجبل الذی یرتفع منه بها الزفت و القیر و النفط و الموم الاسود، المسمی چراغسنگ و النوشادر. (الجماهر بیرونی ص <span class="