چهارخیابانلغتنامه دهخداچهارخیابان . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) جائی که دو خیابان یکدیگر را قطع کنند. میدانی که چهار خیابان ازچهار سو به آن منتهی شود. رجوع به چارخیابان شود.
چهارباغلغتنامه دهخداچهارباغ . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) اصطلاحی بوده است .شاید مانند چهارخیابان امروز؟ (یادداشت مؤلف ): چارباغ . رجوع به چارباغ شود : آنسال مقام افتاد به نشابور خواست که دیگر زمین خرد تا برای چهارباغ باشد و به ده هزار درم