چورلغتنامه دهخداچور. (اِ) (ترکی چول ). چُل . بیابان . رجوع به چول شود.- بیابان چور ؛ بیابان بی آب و علف را گویند.
چورلغتنامه دهخداچور. (اِ) تورنگ را گویند و آن را تذرو نیز نامند. (جهانگیری ). پرنده ای است که تذرو می گویند و آن خروس صحرائی است . (از برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء). پرنده ای است بقدر ماکیان اما خیلی خوشرنگ که در تکلم قرقاول و در مازندران تیرنگ گفته میشود. (فرهنگ نظام ). ترنگ
چورلغتنامه دهخداچور. [ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بالک بخش مریوان شهرستان سنندج . دارای 350 تن سکنه . آب آن از رودخانه و چشمه و قنات . محصول آن غلات ، حبوبات ، لبنیات و توتون است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5).
چورلغتنامه دهخداچور. [ چ َ ] (اِ) در کلمه ٔ اتباعی درد و چور، ظاهراً ترکی باشد. بمعنی درد یا بیماری بد. (یادداشت مؤلف ). رجوع به درد و چور و کوفت و چور شود.
ور و ورلغتنامه دهخداور و ور. [ وِرْرُ وِ ] (اِ) پرحرفی . سخنان پوچ و بیهوده . در تداول ، پی درپی سخن گفتن . حرف زدن . تلقین و تکرار. پرحرفی :ضرب المثلی در مقام استهزاء کردن تحصیل علم گویند: پالاندوزی است و دریای علم نه ملایی است و وروور. (از فرهنگ فارسی معین ). رجوع شود به امثال و حکم دهخدا.
چورسرلغتنامه دهخداچورسر. [ س َ ] (اِخ ) از دهات مازندران و استرآباد است . (مازندران و استرآباد رابینو ص 41).
چورکلغتنامه دهخداچورک . [ چ ُ رَ ] (ترکی ، اِ) چُرَک کلمه ٔ ترکی است بمعنی نان و خبز. (ناظم الاطباء). نان . || در ترکی استانبولی ؛ نان شیرینی است .
چورپورلغتنامه دهخداچورپور. (اِ) به معنی چور است . (جهانگیری ). بمعنی چور باشد که تذرو است و او را خروس صحرائی گویند. (برهان ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به چور شود.
چورتلغتنامه دهخداچورت . [ چ ُ رَ ](اِخ ) دهی است از دهستان در کاسعیده بخش چهاردانگه شهرستان ساری . 415 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه سار. محصولاتش غلات ، لبنیات و ارزن و صنایع دستی زنان شال وکرباس بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span class="hl" dir="ltr
خلافت دارلغتنامه دهخداخلافت دار. [ خ ِ ف َ ] (نف مرکب ) نگاهدارنده ٔ خلافت . جانشین . نایب : این چور کن هوا لطافت باش وآن چور کن زمین خلافت دار.خاقانی .
جوربورلغتنامه دهخداجوربور. (اِ) بر وزن روزکور، پرنده ایست صحرایی شبیه بخروس که آنرا تذرو نیز گویند. (برهان ) (آنندراج ). رجوع به چور و چورپور و تذرو شود.
ترتکلغتنامه دهخداترتک . [ ت ُ ت ُ ] (اِ) کبک را گویند و آن پرنده ای است که او رامرغ آتشخواره هم می گویند، و بعضی گفته اند تذرو است که خروس صحرایی باشد، و به این معنی بجای حرف ثانی زای نقطه دار نیز آمده است . (برهان ). کبک را نامند، و آنرا مرغ آتشخواره نیز خوانند. (فرهنگ جهانگیری ). کبک ، و صح
چورسرلغتنامه دهخداچورسر. [ س َ ] (اِخ ) از دهات مازندران و استرآباد است . (مازندران و استرآباد رابینو ص 41).
چورکلغتنامه دهخداچورک . [ چ ُ رَ ] (ترکی ، اِ) چُرَک کلمه ٔ ترکی است بمعنی نان و خبز. (ناظم الاطباء). نان . || در ترکی استانبولی ؛ نان شیرینی است .
چورپورلغتنامه دهخداچورپور. (اِ) به معنی چور است . (جهانگیری ). بمعنی چور باشد که تذرو است و او را خروس صحرائی گویند. (برهان ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به چور شود.
چورتلغتنامه دهخداچورت . [ چ ُ رَ ](اِخ ) دهی است از دهستان در کاسعیده بخش چهاردانگه شهرستان ساری . 415 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه سار. محصولاتش غلات ، لبنیات و ارزن و صنایع دستی زنان شال وکرباس بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span class="hl" dir="ltr
خچورلغتنامه دهخداخچور. [ خ ُ ] (اِ) حدود. در کتب فارسی «خچورسغد» آمده ، یعنی حدود و نواحی ملک سغد و در مصطلحات و بهار عجم نوشته شده که نام جایی است دشوارگذار از ملک آذربایجان که تنگناها دارد و راهش صعب المرور است . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). رجوع به «خجورسغد» و «خچورسغد» در این لغت نامه شود.<
چاخچورلغتنامه دهخداچاخچور. (اِ) چاقچور. نوعی جامه ٔ زنانه مخصوص پوشانیدن ساق پا که زنان هنگام بیرون رفتن از خانه می پوشیده اند. رجوع به چادر چاخچور شود.
چادر چاقچورلغتنامه دهخداچادر چاقچور. [ دَ / دُ ](اِ مرکب ) جامه ٔ زنان آنگاه که از خانه بیرون میرفتند مرکب از شلواری فراخ و دوپاچه بهم پیوسته که از کمر تا نوک انگشتان پای را می پوشید (چاقچور) و چادری چون عبایی فراخ که از فرق سر تا پای ایشان میرسید.
