کاتفلغتنامه دهخداکاتف . [ ت ِ ] (ع اِ) ملخی که تازه بپریدن آمده باشد کاتف نامند و واحد آن را کاتفة گوین-د. (ناظ-م الاطب-اء).
کاتولغتنامه دهخداکاتو. [ ت ُ ] (اِخ ) (بزرگ ) کاتوی بزرگ یکی از معاریف روم قدیم است که در سال 235 ق .م . قدم بعرصه ٔ وجود نهاد و در 142 ق .م . بمرد. کاتو در زراعت و جنگ و حقوق به وطن خویش خدمات بسیار کرد و چون در سال <span cl
کاتولغتنامه دهخداکاتو. [ ت ُ ] (اِخ ) در قدیم آن را لوکاتو کامبرزی میگفتند. کرسی بخش نُر ، از ناحیه ٔ کامبرِه ، واقع در ساحل سِل ، آب راهه ٔ اِسکُو دارای 8427 تن سکنه . راه آهن از آن گذرد. دارای آبجوسازی ، برودری ، منسوجات پشمی است .
کتفلغتنامه دهخداکتف . [ ک َ ت ِ / ک ِ / ک َ / ک َ ت َ ] (ع اِ) هویه . سُفت . شانه گاه . مِنکَب . (منتهی الارب ). سردوش و جایگاه شانه . (اوبهی ). کت . دوش . (ناظم الاطباء). شانه ٔ مردم . (غیا