کافیدنلغتنامه دهخداکافیدن . [ دَ ] (مص ) کاویدن . کندن . شکافتن . تفحص و تجسس نمودن . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
کافندگیلغتنامه دهخداکافندگی . [ ف َ دَ / دِ ] (حامص ) کافنده بودن . متجسس و متحصص بودن . رجوع به کافیدن شود.
بکافیدنلغتنامه دهخدابکافیدن . [ ب ِ دَ ] (مص ) کاویدن به معنی شکافتن و ترکانیدن و جستجو و تفحص کردن : وزان پس بکافید موبد برش میان و تهی گاه و مغز سرش . فردوسی .و رجوع به کافیدن شود.
شکافتنلغتنامه دهخداشکافتن . [ ش ِ / ش َ ت َ] (مص ) پاره کردن . (ناظم الاطباء) (حاشیه ٔ برهان چ معین ). خرق کردن . شق کردن .خرق . صدع . خرع . شِق ّ. شَق ّ. منشق کردن : شکافتن هیزم . دریدن دوخته . مقابل دوختن . (یادداشت مؤلف ) : از اژدهای
شکافیدنلغتنامه دهخداشکافیدن . [ ش ِ / ش َ دَ ] (مص ) به درازا بریدن و شق کردن . (ناظم الاطباء). شکافتن . بریدن به درازا : بفرمود تا پس درخت از درون شکافید و زو آدم آمد برون . اسدی . || شکافته شدن . (ی
بکافیدنلغتنامه دهخدابکافیدن . [ ب ِ دَ ] (مص ) کاویدن به معنی شکافتن و ترکانیدن و جستجو و تفحص کردن : وزان پس بکافید موبد برش میان و تهی گاه و مغز سرش . فردوسی .و رجوع به کافیدن شود.