کبرکی چهاللغتنامه دهخداکبرکی چهال .[ ک َ ب َ ؟ ] (هندی ، اِ) اسم قشور اصل الکبر است که به فارسی پوست بیخ کبر نامند. (فهرست مخزن الادویه ).
کبرکی جرلغتنامه دهخداکبرکی جر. [ ک َ ب َ ؟ ] (هندی ،اِ) اسم هندی اصل الکبر است . (فهرست مخزن الادویه ).
کبرکلغتنامه دهخداکبرک . [ ک َ ب َرَ ] (اِ) گیاهی است خاردار که آن را به عربی خسک وبه شیرازی خار سوهک و به صفاهانی هروا گویند. (برهان ) (آنندراج ). در مغرب حمض الامیر خوانند. (برهان ).
کبرکلغتنامه دهخداکبرک . [ ک َ ب ِ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کاغذ کنان بخش کاغذ کنان شهرستان هروآباد. سکنه 123 تن . آب از چشمه . محصول غلات . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
قبرقهلغتنامه دهخداقبرقه . [ ق َ رِ ق َ / ق ِ ] (ترکی ، اِ) دنده . قبرغه . (نظام ). رجوع به قبرغه شود : و سوخته قبرقه ٔ او [ ضأن ] قاطع اسهال و سیلان خون . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).- شش قبرقه ؛ دشنام گونه ای است