کدوهلغتنامه دهخداکدوه . [ ک ُ ] (ع اِمص ) خراش . (برهان ) (آنندراج ). خراشیدگی . (ناظم الاطباء). || خراشیدن . (برهان ) (آنندراج ). رجوع به کُدَه شود. || گرفتگی . || شکافتگی . (ناظم الاطباء). || گرفتن . (برهان ) (آنندراج ).
دُماسبcauda equinaواژههای مصوب فرهنگستانمجموعهرشتههای عصبی که از انتهای مخروط نخاعی به پایین میروند
قدوعلغتنامه دهخداقدوع . [ ق َ ] (ع ص ) بازایستاده از بانگ و فریاد. || ریزان بر چیزی . || اسب که حاجت آید او را به عنان زدن تا بازایستد. || مرد خوار رانده و ترک داده . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
قدوةلغتنامه دهخداقدوة. [ ق ُ وَ ] (ع اِ) پیشوا. قِدَة. (منتهی الارب ) (آنندراج ). مرجع. مقتدا : یکی گفتش ای قدوه ٔ راستی بدین بر چرا نیکوئی خواستی . سعدی .|| راه مسلوک . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
قدوحلغتنامه دهخداقدوح . [ ق َ ] (ع اِ) مگس . || (ص ) چاه که به دست آب از وی برگرفته شود. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
کدهلغتنامه دهخداکده . [ ک َدْه ْ ] (ع اِ) کوفتی که از سنگ و جز آن رسد چندانکه اثر سخت کند. ج ، کُدوه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). خراش و خدشه . ج ، کدوه . (ناظم الاطباء).
کدهلغتنامه دهخداکده . [ ک ُ دَ / دِ ] (اِ) ملازه را گویند و آن تکمه مانندی باشد در انتهای کام . (برهان ). ملاز. لهات . (صحاح الفرس ). کام . زبان کوچکه . (یادداشت مؤلف ) : در جهان دیده ای از این جلبی ؟کده ای برمثال خرطومی .<br
مکدوهلغتنامه دهخدامکدوه . [ م َ ] (ع ص ) اندوهگین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مغموم . (اقرب الموارد).