کوسه برنشین

کوسه برنشین

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [قدیمی] kusebarnešin جشنی که در اول آذرماه برگزار می‌شد و در آن مرد کوسه‌ای را سوار بر خر می‌کردند و آن مرد بادبزنی به دست می‌گرفت و خود را باد می‌زد و از گرما شکایت می‌کرد و مردم برف و یخ به طرف او پرتاب می‌کردند و از هر دکانی چیزی می‌گرفت؛ رک...

کوسه برنشین

لغت‌نامه دهخدا

کوسه برنشین . [ س َ / س ِ ب َ ن ِ ] (اِ مرکب ) نام جشنی است که پارسیان در غره ٔ آذرماه می کرده اند و وجه تسمیه اش آن است که در این روز مرد کوسه ٔ یک چشم بدقیافه ٔمضحکی را بر الاغی سوار می کردند و داروی گرم بر بدن او طلا می کردند و آن مرد مضحک مروحه و...

Lamnidae

کوسه‌ایان

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[زیست‌شناسی- علوم جانوری] تیره‌ای از راستۀ کوسه‌سانان با دو بالۀ پشتی و یک بالۀ مخرجی کوچک و باله‌های سینه‌ای بزرگ و یک بالۀ دمی هلالی

Lamniformes

کوسه‌سانان

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[زیست‌شناسی- علوم جانوری] آبزیانی متوسط تا بزرگ با دو بالۀ پشتی که بالۀ اول بسیار بلند و دومی کوتاه است

shark watching, shark tourism

کوسه‌نگری

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[گردشگری و جهانگردی] نوعی طبیعت‌گَردی که در آن گردشگران به تماشای نحوۀ زندگی و رفتار کوسه‌ماهی‌ها در مناطق خاص می‌پردازند

Rhincodontidae

کوسه‌نهنگیان

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[زیست‌شناسی- علوم جانوری] تیره‌ای از راستۀ کوسه‌نهنگ‌سانان که شیار بینی برجسته و دو بالۀ پشتی و یک بالۀ مخرجی دارند و دهان آنها انتهایی و کوچک است

کاسه کوسه

فرهنگ گنجواژه

ظروف.

گندشلو کوسه

لغت‌نامه دهخدا

گندشلو کوسه . [ گ ُ دُ س َ / س ِ ] (اِخ ) هفت فرسخ بیشتر میانه ٔ شمال و مغرب شیراز است [ از دهات بلوک حومه ٔ شیراز ] . (فارسنامه ٔ ناصری گفتار دوم ص 194).

قره کوسه

لغت‌نامه دهخدا

قره کوسه . [ ق َ رَ س َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بیزکی بخش حومه ٔ شهرستان مشهد واقع در 52 هزارگزی شمال باختری مشهد و 2 هزارگزی شمال شوسه ٔ مشهد به قوچان . موقع جغرافیایی آن جلگه و معتدل است . سکنه ٔ آن 220 تن . آب آن از قنات و محصول آن غلات و چغندر...

کوسه ماهی

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) (زیست‌شناسی) kusemāhi = کوسه۲

کوسه احمد

لغت‌نامه دهخدا

کوسه احمد. [ س َ اَ م َ ] (اِخ ) دهی از دهستان برادوست که در بخش صومای شهرستان ارومیه واقع است و 103 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

کوسه جنگل

لغت‌نامه دهخدا

کوسه جنگل . [ س َ / س ِ ج َ گ َ ] (اِ مرکب ) سپیدجنگل . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به سپید جنگل شود.

کوسه داغ

لغت‌نامه دهخدا

کوسه داغ . [ س َ / س ِ ] (اِخ ) محلی است در ارزنجان که در سال 639 هَ . ق . بین بایجو نویان وغیاث الدین کیخسرو جنگی در این محل رخ داد. (از تاریخ مغول اقبال ص 146) : و در آن وقت سلطان روم غیاث الدین کیخسرو پسر علاءالدین بود به موضع کوسه داغ بابایجو نوی...

کوسه صفر

لغت‌نامه دهخدا

کوسه صفر. [ س ِ ص َ ف َ ] (اِخ ) دهی از دهستان سراجو که در بخش مرکزی شهرستان مراغه واقع است و 361 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).