لغتنامه دهخدا
زیدان . [ زَ ] (اِخ ) ابن احمد المنصوربن محمد الشیخ ، معروف به «زیدان السعدی » و مکنی به ابوالمعالی . از ملوک دولت اشراف السعدیین به مراکش است . پایتختش فاس بود. او در سال 1012 هَ . ق . بعد از وفات پدرش به حکومت رسید. برادران وی یعنی ابوفارس