گوربانلغتنامه دهخداگوربان . (اِ مرکب ) مَقْبری ّ. (صراح ) (منتهی الارب ). محافظ گور. حافظ و نگاهبان قبور. پاسبان قبور. خادم قبرستان یا مقبره : یکی بنده باشم روان تو راپرستش کنم گوربان تو را.فردوسی .
گوربانmortuary priestواژههای مصوب فرهنگستانفردی در عهد باستان که برای اجرای مناسک خاکسپاری و نیایش و اهدای پیشکش روزانه در یک آرامگاه به خدمت گماشته میشد
گوهربینلغتنامه دهخداگوهربین . [ گ َ / گُو هََ ] (نف مرکب ) بیننده ٔ گوهر. گوهرشناس . مجازاً که نیک را از بد تمیز دهد : عیب تست ار چشم گوهربین نداری ورنه ماهریک اندر بحر معنی گوهر یکدانه ایم .سعدی .
گواره دانلغتنامه دهخداگواره دان . [ گ َ رَ / رِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) گواربان . (فرهنگ شعوری ج 1 ص 324).