گوشتکوبلغتنامه دهخداگوشتکوب . (نف مرکب ) کوبنده ٔ گوشت . که گوشت کوبد. || (اِ مرکب ) آلتی چوبین که بدان گوشت پخته شده ٔ با نخود را می کوبند. || ساطور قصابان . (ناظم الاطباء).
چَکِ هِلاّجىگویش بختیاریچوبى مانند گوشتکوب که حلاّج با آن زهکمان حلاجى را براى زدن پنبه به لرزشدرمىآورد.
نُک کوگویش بختیاریابزار چوبى میخدارى شبیه به گوشتکوب مخصوص سوراخ کردن خمیر نان پیش از بردن آن به تنور.
مُشتَهگویش بختیاریمُشته، ابزارى فلزى مانند گوشتکوب که کفاش، گیوهکش و پالاندوز براى کوبیدن چرم، تختگیوه و پالان استفاده کنند.