خفرزلغتنامه دهخداخفرز. [ خ َ ف َ / خ َ رَ ] (اِ) خرفه . بقلةالحمقاء پرپهن . (یادداشت بخط مؤلف ) : بگاه نام جستن تیرباران چنان رانی که برگ گل بهاران خفرز آید ترا ریگ رونده ثمر آید ترا بحر دمنده .(و