لغتنامه دهخدا
دفار. [ دَ رِ ] (ع اِ)مبنی بر کسر، دنیا. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).- ام دفار ؛ دنیا. (منتهی الارب ). عَلَم است دنیا را. (از اقرب الموارد).|| داه . (منتهی الارب ). امة و کنیز. (از اقرب الموارد). || (ص ) عفن . متعفن . بدبو و گنده ، و آن دشنام