لغتنامه دهخدا
موانید. [م َ ] (معرب ، اِ) جمع عربی مانید، پس افتاده ها. بقایا . بقایای خراجی و مالیاتی سالهای گذشته . موانیذ. (یادداشت مؤلف ) : گویند که او را از برای آن به قم فرستاده بود تا بقایای سالهای گذشته که آن را موانید می خوانند... استیفای آن نماید. (ترجمه ٔ