آشفتنلغتنامه دهخداآشفتن . [ ش ُ ت َ ] (مص ) خشم گرفتن . غضب کردن . خشمگین شدن . تیز شدن . از جا دررفتن . تافته شدن : ز خاقان مقاتوره آمد بخشم یکایک برآشفت و بگشاد چشم . فردوسی .بروز چهارم برآشفت شاه بر آن موبدان نماینده راه
آشفتنفرهنگ فارسی عمید۱. آشفته شدن.۲. پریشان شدن؛ شوریده شدن؛ اضطراب.۳. از حالت طبیعی خارج شدن امور؛ از بین رفتن سامان کارها.۴. [قدیمی] خشمگین شدن.
آشفتنفرهنگ فارسی معین(شُ تَ) (مص ل .) 1 - پریشان شدن . 2 - مختل شدن امور. 3 - خشم گرفتن . 4 - به هیجان آمدن . 5 - شورش کردن . 6 - شیفته شدن . 7 - رنجیدن .
آشفتنفرهنگ مترادف و متضادآشوببهپاکردن، برآشفتن، بههیجانآمدن، پریشانشدن، خشمگینشدن، شوریدن، متلاطمشدن، مشوششدن، ناراحتشدن
نیاشفتنلغتنامه دهخدانیاشفتن . [ ن َ ش ُ ت َ ] (مص منفی ) مقابل آشفتن . (یادداشت مؤلف ). رجوع به آشفتن شود.
فرآشفتنلغتنامه دهخدافرآشفتن . [ ف َ ش ُ ت َ ] (مص مرکب ) برآشفتن . فرآشوبیدن . رجوع به فرآشوبیدن شود.
اندرآشفتنلغتنامه دهخدااندرآشفتن . [ اَ دَ ش ُ ت َ ] (مص مرکب ) خشمگین شدن . تند شدن : چو سر پرشد از باده ٔ خسروی شغاد اندر آشفت از بدخویی . فردوسی .و رجوع به آشفتن شود.
برآشفتنفرهنگ فارسی عمید۱. خشمگین شدن.۲. شوروغوغا کردن: ◻︎ برآشوبد ایران و توران به هم / ز کینه شود زندگانی دژم (فردوسی: ۲/۳۱۱).