اشصابلغتنامه دهخدااشصاب . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ شِصْب ، بمعانی شدت و قحطی و بهره و نصیب . (از اقرب الموارد). رجوع به شصب شود.
اشصابلغتنامه دهخدااشصاب . [ اِ ] (ع مص ) اشصاب خدا زندگی کسی را؛ دشوار کردن آن . یقال : اشصب اﷲ عیشه . (منتهی الارب ).
شصبلغتنامه دهخداشصب . [ ش ِ ] (ع اِ) سختی . || قحط. || بهره و نصیب . ج ، اَشصاب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).