لغتنامه دهخدا
اطرافیة. [ اَ فی ی َ ] (اِخ ) نام فرقه ایست از فرق اسلام . (آنندراج ). فرقه ای باشند که اهل اطراف را در آنچه از شریعت نشناسند معذور دارند. و در اصول عقاید با اهل سنت موافقند. (از تعریفات جرجانی ). اطرافیه در قول به قدر پیرو حمزیه میباشند، الا آنکه ایشان اطراف را در ترک آنچه ا